Ρούντολφ Πλιουκφέλντερ
Ρούντολφ Πλιουκφέλντερ | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1964 | |||||||||||||||
Προσωπικές Πληροφορίες | |||||||||||||||
Γέννηση | 6 Σεπτεμβρίου 1928 Νοβορλόφκα, Σοβιετική Ένωση | ||||||||||||||
Έτη δραστηριοποίησης | 1950 - 1964 | ||||||||||||||
Ύψος | 1,72 μ. | ||||||||||||||
Άθλημα | |||||||||||||||
Χώρα | Σοβιετική Ένωση | ||||||||||||||
Άθλημα | Άρση βαρών | ||||||||||||||
Μετάλλια
|
Ο Ρούντολφ Βλαντιμίροβιτς Πλιουκφέλντερ (ρωσικά: Рудольф Владимирович Плюкфельдер, γεννήθηκε 6 Σεπτεμβρίου 1928) είναι Σοβιετικός πρώην αθλητής της άρσης βαρών και μετέπειτα προπονητής. Ως αγωνιζόμενος κέρδισε παγκόσμιους τίτλους το 1959 και 1961 και ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο το 1964. Ως προπονητής ανέλαβε σειρά από Ολυμπιονίκες συμπεριλαμβανομένων των Βασίλι Αλεξέεφ και Νταβίντ Ρίγκερτ.[1]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην ΣΟΣΔ Ουκρανίας από γερμανικής καταγωγής οικογένεια. Όταν η Γερμανία εισέβαλε στη Σοβιετική Ένωση το 1941, ο πατέρας και ο μεγαλύτερος αδελφός του εκτελέστηκαν. Η υπόλοιπη οικογένεια στάλθηκε σε στρατόπεδο εργασίας στη Σιβηρία, όπου σε ηλικία 14 ετών άρχισε να εργάζεται σε ορυχείο και δοκίμασε το στίβο και την πάλη, στα οποία κέρδισε τα περιφερειακά πρωταθλήματα το 1947–48.[2] Άλλαξε στην άρση βαρών μόνο το 1950 όταν ήταν ήδη 22 ετών. Μέχρι το 1962, όταν μετακόμισε στην Όμπλαστ του Ροστόφ, προπονήθηκε μόνος του, καθώς δεν υπήρχε προπονητής άρσης βαρών στην περιοχή του, αλλά έγινε ο καλύτερος αθλητής ελαφρών βαρέων βαρών στον κόσμο. Το 1958, έγινε πρωταθλητής της ΕΣΣΔ και κατόπιν κατέκτησε παγκόσμιους τίτλους το 1959 και 1961, ευρωπαϊκούς τίτλους το 1959–61 και το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964 στο Τόκιο. Το 1960 απέτυχε στη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης λόγω τραυματισμού. Έκανε επίσης οκτώ επίσημα παγκόσμια ρεκόρ το διάστημα 1959–1961: ένα στο ντεβελοπέ, πέντε στο αρασέ και δύο στο σύνολο.[3]
Ενώ αγωνιζόταν, προπονούσε μερικούς από τους συναθλητές του. Αποχώρησε από την ενεργό δράση λίγο μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964 και είχε μία μακρά και επιτυχημένη καριέρα ως προπονητής στο Σάχτι, το οποίο μετέτρεψε σε μεγάλη σοβιετική σχολή άρσης βαρών. Συνολικά, 6 Ολυμπιονίκες και 7 παγκόσμιοι πρωταθλητές ανατράφηκαν στη σχολή άρσης βαρών του Σάχτι.[1] Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, λόγω σύγκρουσης με τον Βασίλι Αλεξέεφ, μετανάστευσε στη Γερμανία, όπου έχει μεγάλη οικογένεια.[2]
Τίτλοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ολυμπιακοί Αγώνες χρυσό μετάλλιο : 1964
- Παγκόσμιο Πρωτάθλημα χρυσό μετάλλιο (2) : 1959, 1961
- αργυρό μετάλλιο : 1963
- Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα χρυσό μετάλλιο (3) : 1959, 1960, 1961
- αργυρό μετάλλιο : 1963
- Σπαρτακιάδα των Λαών της ΕΣΣΔ (2) : 1959, 1963
- Πρωτάθλημα ΕΣΣΔ (5) : 1958, 1959, 1960, 1961, 1962
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Rudolf Plyukfelder». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022.
- ↑ 2,0 2,1 «Рудольф Плюкфельдер: "Мне больше не нужны никакие эксперименты"». Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022.
- ↑ «RUDOLF PLUKFELDER: BIOGRAPHY». Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σοβιετικοί αθλητές της άρσης βαρών
- Προπονητές άρσης βαρών
- Αθλητές της άρσης βαρών στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1960
- Αθλητές της άρσης βαρών στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1964
- Ολυμπιονίκες της άρσης βαρών
- Σοβιετικοί Ολυμπιονίκες
- Κάτοχοι μεταλλίων του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Άρσης Βαρών
- Κάτοχοι μεταλλίων του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Άρσης Βαρών
- Μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης
- Αποδέκτες του Τάγματος του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας